Od 2001 roku aktor Teatru Wybrzeże. 

„Jego życie zawodowe dzieli się na dwa etapy. Po studiach w krakowskiej PWST, gdzie uczył się między innymi u profesor Marty Stebnickiej, trafił do łódzkiego Teatru Jaracza. Spędził tam jedenaście lat, by w końcu u progu nowego tysiąclecia wylądować w Wybrzeżu, gdzie zadomowił się na dobre. W pierwszym etapie jego pracy w Gdańsku grał bardzo dużo, a najważniejsze okazały się role w spektaklach Jana Klaty – Horacjo w H. według HAMLETA Szekspira oraz Fantazy w FANTA$YM według dramatu Juliusza Słowackiego. Publiczność uwielbiała także ZWYCZAJNE SZALEŃSTWA Petra Zelenki w inscenizacji Krzysztofa Rekowskiego. W tej zwariowanej komedii, może najlepszej, a na pewno najpopularniejszej w dorobku czeskiego autora, niemal nie schodził ze sceny. Częściej jednak przypadają mu wyraziście nakreślone role drugoplanowe. Nie narzeka na to, choć wie, że byłby w stanie pociągnąć całe przedstawienie. Powiedział kiedyś, że jest jak koń – jak widzi trawę, to ją zje, niezależnie od tego, czy będzie jej dużo czy mało. Poza tym trudno pomylić go z jakimkolwiek innym aktorem Wybrzeża – wysoki, niezwykle szczupły, o bardzo niskim głosie. Mimo to nieraz udowodnił swą wszechstronność, nie dając się sklasyfikować jako specjalista ról charakterystycznych, choć i z takimi mu do twarzy. Wystarczy przypomnieć pokrytą grubą warstwą makijażu dziewięćdziesięcioletnią Kapitolinę Pietrowną z BABY CHANEL – bardzo to była malownicza bohaterka.” 

Jacek Wakar, album TWARZE WYBRZEŻA